Tilburg,
26
oktober
2017
|
12:08
Europe/Amsterdam

Snapchattend op de fiets naar school. Herkenbaar?

Leestijd: 2 minuten

“Mijn dochter heeft haar smartphone laten vallen.” Een herkenbare gebeurtenis voor ouders met opgroeiende kinderen. En een schademelding die dagelijks bij ons binnen komt. Zo ook deze ochtend.
“Het was haar eerste telefoon. Ze had hem gekocht van haar spaargeld”, gaat vader verder. Ze was met de fiets op weg naar school toen ze hem liet vallen. Ze is ontroostbaar.
“Het scherm is kapot gegaan toen de telefoon op het asfalt terecht kwam. Is dit verzekerd?” vraagt de vader.

Met de telefoon op de fiets
Ik zie het meisje voor me zoals ik scholieren dagelijks zie fietsen: met de telefoon in de hand. Ze kijkt een foto op snapchat, zo stel ik me voor. Slingerend fietst ze over de weg. Ik zie een vallende telefoon. Ze stopt. De fietstas achterop haar fiets glijdt van de bagagedrager wanneer ze haar fiets laat vallen. Haar vriendinnen die haar geruststellen terwijl ze haar met grote meelevende Bambi ogen omringen. En dat ze dan in tranen thuiskomt bij haar vader, die het wil oplossen.

Pubers en telefoons
Ze horen bij elkaar. Thuis heb ik er ook twee rondlopen die met hun smartphone vergroeid zijn.
Ik denk aan de jongste. Die reed laatst vol tegen een auto aan omdat hij in zijn scherm zat. Gelukkig reed de automobilist stapvoets en was er alleen blikschade. Het had veel erger kunnen aflopen. We waren boos maar hij wees ons er fijntjes op dat hij een WhatsApp van ons beantwoordde. “Ik moest voor jullie naar de bakker.”

In een klap waren we medeplichtig. En een beetje gelijk heeft hij wel. We verwachten van elkaar dat we altijd bereikbaar zijn. Zijn wij ‘grote verstandige mensen’ wel een goed voorbeeld? Een smartphone is een ondersteuning bij alles en altijd binnen handbereik. Je moet stevig in je schoenen staan om er altijd verantwoord mee om te gaan. In de praktijk blijkt dat voor veel mensen lastig. Op je telefoon kijken terwijl je kinderen om je aandacht vragen. Even snel een berichtje lezen terwijl je in de auto zit. Onze AutoModus app helpt automobilisten hun telefoon niet te gebruiken tijdens het rijden. Smartphonegebruik in het verkeer is levensgevaarlijk. Maar in Automodus gaan wanneer je gaat autorijden is slechts het begin als we onze kinderen willen helpen hun telefoon verantwoord te gebruiken.

Het had veel erger kunnen aflopen
Ik pak de polis van de vader erbij terwijl ik met hem doorpraat over kinderen en hun smartphones.
Wij begrijpen elkaar. Op zijn polis zie ik een inboedelverzekering staan. Ik neem een moment terwijl de vader wacht. Dat heb ik nodig. De schade is namelijk niet verzekerd. Ik vind het jammer, maar je kunt niet alle risico’s verzekeren en tegelijkertijd ook de premie betaalbaar houden. Wanneer je de weg op gaat met je smartphone neem je een risico. Dat blijkt ook weer uit deze schademelding. Het had véél erger kunnen aflopen.

Een levensles
Ik zucht een keer diep en haal de vader uit de wacht. Ik leg hem uit waarom ik hem niet kan helpen. Hij reageert gelaten maar hij is van het type dat in elk nadeel een voordeel ziet.
“Nou, dan is dit een zinvol leermoment voor haar." besluit hij. Ze zal moeten meebetalen aan een nieuw scherm. En eigenlijk is dat logisch. Ik wens hem succes met deze levensles van zijn dochter. Opvoeden doet soms pijn.