Leestijd: 2 minuten

Wanneer ze de woonkamer binnenstapt is het half 8. Ze draait het rolluik in de keuken omhoog. Het blauwige ochtendlicht dringt flauw door de vlasgordijnen. Ze loopt naar de achterdeur en haalt de deur van de drie sloten af. De duif des huizes (dat lees je goed) wordt losgelaten uit zijn kooi en mag buiten zijn vleugels strekken. Ze houdt er de vaart in. Een nieuwe dag vol bezigheden is begonnen. Het is een van de eerste scenes van documentaire ‘Het huis uit’, die documentairemaker Jessica Villerius in 2015 maakte in opdracht van Interpolis en Mezzo over mantelzorgers.

Het doel van de docu was om de zorgen rondom de opvang en verzorging van zelfstandig wonende ouderen in beeld te brengen. Want mantelzorg is, hoewel mooi en bevredigend, ook hard werken. Soms tegen beter weten in. Dat laatste blijkt ook uit de documentaire. Na het overlijden van haar vader ging het bergafwaarts met haar moeder. “Ik had altijd gedacht dat ze oersterk was, maar na vaders dood ging ze snel achteruit.” Zwaar is het niet alleen voor haar moeder. “Ik kan het soms niet meer volhouden maar in mijn hart ben ik nog niet zover”.

En dus wandelt haar moeder dagelijks 15 tot 20 keer binnen vanuit de aangrenzende woning waar ze woont.
En dat begint ’s morgens bij het openen van de rolluiken. De dagen verlopen voorspelbaar. Het illustreert de steun en hulp die mantelzorgers horen te krijgen bij hun taak. Het was een van de redenen voor Interpolis om samen met de Rabobank het platform ikwoonleefzorg.nl op te zetten. En ook waarom Interpolis Zorgactief maatwerkoplossingen voor mantelzorgers en hulpbehoevenden vergoed.

Nederland telt vier miljoen mantelzorgers. Mensen zoals jij en ik die met liefde naasten helpen en bijstaan.
Hulp die ze combineren met het runnen van een gezin of baan. Dit verdient onze waardering. Elke dag, maar zeker tijdens de Dag van de Mantelzorger. De dag staat dit jaar in het teken van de mooie momenten. Een ander helpen en bijdragen aan geluk en kwaliteit van leven geeft ontzettend veel voldoening. Mooie momenten zijn er volop en ook dit verdient aandacht.

Voor mooie momenten is ook ruimte in de documentaire.
“Hallo oma, hoe gaat het?” De twee dochters stappen de woonkamer binnen met een baby in een Maxi-Cosi.
Het eerste kleinkind is een bijzondere gebeurtenis in een familie. En dat is in deze familie overduidelijk niet anders. “Kijk eens, daar is oma” zegt een van de dochters. Het mannetje kijkt met grote ogen in het gezicht van zijn overgrootoma. Zij kijkt blij terug. Ze zijn het stralende middelpunt in de woonkamer. Vier generaties bij elkaar.